به گزارش مشرق، بودجه دیپلماسی عمومی ایالات متحده از سوی شرکت‌های خصوصی این کشور تامین می‌شود. پایگاه المانیتور نوشت: کسری بودجه وزارت خارجه آمریکا در ارائه کمک به جوانان خاورمیانه از سوی بخش خصوصی این کشور جبران می‌شود.

تنگنای مالی وزارت خارجه ایالات متحده باعث شده تا دولت این کشور، برای تامین بودجه برنامه‌های جذب گردشگران و بازدیدکنندگان در خاورمیانه بیش از پیش به سراغ شرکت‌های بخش خصوصی برود. از جمله اهداف این برنامه‌ها، مقابله با برداشت‌های منفی نسبت به ایالات متحده و ارتقاء توسعه اقتصادی در منطقه اعلام شده است.

تارا سانشاین، دستیار وزیر خارجه آمریکا در دیپلماسی و امور عمومی، روز چهارشنبه ( شانزدهم ژانویه ) به مخاطبان در موسسه واشنگتن گفت: کل بودجه در اختیار وی به طور سالیانه اندکی بیش از یک میلیارد بوده و حدود نیمی از آن صرف آوردن گردشگران و بازدیدکنندگان خارجی به ایالات متحده شده است. در نتیجه کسری بودجه، دولت آمریکا برای حمایت از برنامه‌های دیپلماسی عمومی خود به طور روزافزونی رویکرد مشارکت با بخش خصوصی را در پیش گرفته است.

سانشاین در ادامه افزود: نمونه‌ای از این موارد، حمایت مالی شرکت کوکاکولا از دانشجویان اهل خاورمیانه و آفریقای شمالی در دانشگاه ایندیانا است.

در همین رابطه کریستین دیوس، معاون موسسه دانشگاهی تجارت بین‌الملل به المانیتور گفت: این غول نوشیدنی‌های جهان از چنین برنامه‌‌ای در مدرسه تجارت کِلی حمایت کرد. این برنامه در اولین مرحله اجرای خود در تابستان سال گذشته، 98 دانشجو از الجزیره، مصر، اردن، فلسطین، مراکش و تونس را جذب کرده است.

بنا به گفته وی، این برنامه امسال نیز تکرار شده و این بار حتی دانشجویانی از افغانستان و پاکستان نیز در آن جذب خواهند شد. این برنامه شامل 4 هفته آموزش موضوعاتی مانند طرح‌های تجاری، کارآفرینی اجتماعی و مدیریت غیرانتفاعی، رقابت میان دانشجویان در ایجاد و توسعه ایده‌هایی که می‌توان در خانه دنبال کرد و بازدید از واشنگتن دی‌سی و ساختمان اصلی کوکاکولا در آتلانتای جورجیا است.

دیویس خاطرنشان کرد: شرکت کوکاکولا 60 درصد از هزینه این برنامه یک میلیون دلاری را پرداخت کرده است. ثبت‌نام برای این برنامه تابستانی از یکم فوریه در صفحه فیس‌بوک کوکاکولا آغاز می‌شود.

سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده به المانیتور گفت: از جمله دیگر شرکت‌های آمریکایی حامی برنامه‌های دیپلماسی عمومی وزارت خارجه این کشور عبارتند از: موسسه اَسپن، ای‌اس‌پی‌ان و شرکت مشاوره‌ای بوزآلن همیلتون.

حمایت مالی بخش خصوصی ناگزیر سوالاتی پیرامون انگیزه‌های این شرکت‌ها برای همکاری و همچنین میزان هماهنگی آنها با اهداف ایالات متحده مطرح می‌سازد. زونن‌شاین تایید می‌کند که مقامات ایالات متحده همچنان در پی ایجاد قوانین مدونی برای مشارکت این قبیل شرکت‌ها هستند، اما در عین حال می‌افزاید: با در نظر گرفتن تنگنای مالی ایالات متحده و بی‌میلی مسبوق به سابقه کنگره در تخصیص بودجه به دیپلماسی عمومی این کشور، گزینه‌های چندان مطلوبی پیش روی وزارت ‌خارجه آمریکا وجود ندارد.

همیش بنکز، مدیر امور عمومی و ارتباطات بخش خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت کوکاکولا در مصاحبه‌ای تلفنی از قاهره به المانیتور گفت: برنامه مزبور از این دیدگاه شرکت کوکاکولا نشأت می‌گیرد که: داشتن تجارت قدرتمند، مستلزم برخورداری از شبکه ارتباطات مستحکم است. وی در ادامه افزود: این شرکت مسئولیت حمایت از چنین روابطی را برعهده دارد و سرمایه‌گذاری که ما بر روی جوانان انجام می‌دهیم، در طولانی مدت منافع بسیار زیادی در برخواهد داشت.

سانشاین ( روزنامه‌نگار پیشین که مدیریت اندیشکده‌ای را نیز برعهده داشته و در زمان دولت کلینتون در شورای امنیت ملی آمریکا نیز خدمت کرده است ) دیپلماسی عمومی را ابزار استراتژیک و حساسی در طرح همه‌جانبه تعامل آمریکا با مخاطبان در خاورمیانه - در زمانی که ناآرامی‌های بی‌سابقه‌ای سراسر آن را فراگرفته – قلمداد می‌‌کند.

جنبش‌های اسلامی در بسیاری از کشورها در حال ظهور است و به خاطر پشتیبانی آمریکا از حکام مستبد سکولار خاورمیانه و پشتیبانی مداوم این کشور از اسرائیل، افکار عمومی مردم این منطقه را نسبت به این کشور خصمانه ساخته است. بدون تغییرات اساسی در سیاست‌های ایالات متحده، این سوال مطرح می‌شود که آیا دیپلماسی عمومی [وزارت خارجه ایالات متحده] می‌تواند دیدگاه کسانی که مستقیماً از برنامه‌های تعامل و مشارکت آمریکا ذی‌نفع نیستند را تغییر دهد؟

سانشاین از ‌پاسخ به سوال پیرامون میزان کارآمدی دیپلماسی عمومی در تغییر آراء اکثریت مردم درباره آمریکا در خاورمیانه طفره رفت و فقط به این نکته اشاره کرد که: افراد شرکت‌کننده در برنامه‌های تبادل [دانشجو] دیدگاه مثبتی نسبت به آمریکا دارند.

وی به حاضرین در موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن گفت: اصطلاح دیپلماسی عمومی در کنار برنامه‌ریزی برای تقویت گذار دموکراتیک، سرمایه‌گذاری و تبادلات آموزشی، طیف وسیعی از تلاش‌ها برای بیان و تشریح سیاست‌ها و ارزش‌های ایالات متحده را در بر می‌گیرد.

برخی از این برنامه‌هایی که سانشاین سرپرستی آن را بر عهده دارد، برای چندین دهه‌ ادامه داشته است؛ برای مثال، در برنامه گردشگران و بازدیدکنندگان بین‌المللی، از سال 1940 تاکنون، بیش از 200 هزار گردشگر خارجی به ایالات متحده آمده‌اند که این نرخ در حال حاضر به 5000 نفر در سال می‌رسد.

سانشاین گفت: سایر برنامه‌ها در سال‌های اخیر و از زمان دولت جورج دبلیو. بوش به عنوان بخشی از تلاش در زمینه قدرت نرم برای زدودن خصومت‌ها نسبت به ایالات متحده – پس از حملات یازدهم سپتامبر سال 2001 – آغاز شده است. این برنامه‌ها شامل ابتکار عمل سرمایه‌گذاری در خاورمیانه – با هدف فعالیت بر روی جوانان، زنان و دیگر فعالین مدنی - و آموزش زبان انگلیسی است. برنامه آموزش زبان انگلیسی نیز در سال 2003 با 17 دانش‌آموز در مراکش آغاز شد و در حال حاضر، سالیانه 18000 نفر در آن شرکت می‌کنند.

وی همچنین به این نکته اشاره کرد که برنامه جدیدی نیز با عنوان "مرکز ارتباطات استراتژیک ضد تروریسم" در سال 2011 از سوی دولت اوباما آغاز شده که دیدگاه‌های القاعده و اعضای وابسته به آن را به چالش می‌کشد. این برنامه‌ها به صورت ویدئویی و به اشکال دیگر به طور آنلاین به زبان‌های عربی، سومالیایی و اردو پخش می‌شود.

دیپلماسی عمومی، با در نظر گرفتن رشد ناگهانی استفاده از اینترنت در خاورمیانه و در سطح جهانی، از عنصر رو به رشد رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کند. سانشاین این فضا را به ماشین پین‌بالی تشبیه می‌کند که آخرین اخبار در آن همچون توپی بی‌وقفه در گردش است.